Kasîde-i Dîger
Gül meclisinde lâle yine kıldı âşikâr 
Âyîn-i bezm-i ‘işret-i Cemşîd-i kâmkâr
Gül-zâre gel ki cümle cihândan nümûnedür 
Sahn-ı çemende hâsıl olur seyr-i her diyâr
Döndi diyâr-ı Rûma semenlerle sahn-ı bâg 
Gûyâ sevâd-ı mülk-i Habeşdür benefşezâr 
Sahrâyı kıldı lâle Bedahşâñ vilâyeti 
Gülzârı itdi tâze çemen mülk-i sebzezâr
Dûlâb kurdı kavs-i kuzah bâg-ı ‘âleme
Mîz-âb gibi her yañadan akdı cûybâr
Çarh oklarını atdı yine gülşene sehâb 
Altun göbeklü bir siper-i la’l tutdı hâr
Gösterdi âb ‘aks-i gül-i bâgı nitekim 
Nusret yüzini âyîne-i tîg-i şehryâr 
Ol kim gubâr-ı dergehine intisâb ile 
Eflâke irdi küngüre-i tâc-ı iftihâr
Mülk-i sühanda nevbetümüz çaldı rûzgâr                                                                                                                       
Âfâkı tutdı velvele-i kûs-ı iştihar 
Bâkî ne deñlü sözlerüñ âb-ı revân ise   
Akar su gibi yirde gerek rûy-ı i’tizâr 
Kandan gedâ-yı bî-ser ü pâlar senüñ gibi 
Kandan edâ-yı medh-i şehenşâh-ı tâcdâr 
Yüz sür Cenâb-ı Hakka niyâz u tazarru’ it  
Olsun mezîd ‘ömr-i Hudâvend-i rûzgâr 
Kadr ü şerefde her gicesi Leyletü’l-berât  
Eyyâm-ı ‘ömr-i devleti nev-rûz u nev-bahâr