MÜRŞîDİMİN ELİNDEN 

Mürşîd’imin elinden,
İçtim aşk şarâbını.
Hakk idi zikri veren,
Mürşîd’imin dilinden.

Tevhîd bağına daldım,
Misk-i amber kokladım.
Kokladım hayrân kaldım,
Şifâ buldum gülünden.

Allâh Allâh sesleri,
Sardı gönül bahçemi,
Zikreden zikrullâhtı,
Şakıyan bülbülünden.

Yâr edinince hârı,
Kalmadı ayrı gayrı.
Seyrettim cemâlini,
Rengârenk güllerinden.

Yaprağından,dalından,
Gülünden,çiçeğinden,
Hakk’ın sıfât nûrudur,
Cânda tecellî eden.

Arı gibi çalıştım,
Güllerden bal devşirdim,
Hakîkat balı yaptım,
Ol tevhîd bahçesinden.

Tevhîd bağına hayran
Hayran, bakan bu”Yahyâ,”
Kesret’te buzdur amma,
Kaynar vahdet gölünden.

Açıklamalar:
Şakıyan: Güzel şarkı söyleyen, şiir okuyan.
Hâr: Sıcak, kızgın, yakıcı. Ateş.
Cemâl: Yüz güzelliği. Fertteki güzellik.
Ol: “O” gösterme sıfatı.

SAĞKEN ÖLENLERDENİM 

Senden gelen cefâyı,
Sefâ bilenlerdenim.
Huzûruna îmânla,
Gelip duranlardanım.

Senin için gözümden,
Yaş akıtanlardanım.
Yüreğinde oluşan,
Pası silenlerdenim.

Sabır ile nefsini,
Törpüleyenlerdenim.
Şükür yolunda sonsuz,
Hamd’la gezenlerdenim.

Nûrunla aydınlanan,
Cemâlinle nûrlanan,
Aşkınla gönlü kalbi,
Gözü dolanlardanım.

İçleri sana dönmüş,
Sana candan bağlanmış,
Aşkından lezzet almış,
Derviş kullarındanım.

Hicâbı terk etmeyen,
Edep’ten ayrılmayan,
Dünyâ’ya ve Ukbâ’ya,
Aldanmayanlardanım.

Rabb’im senin aşkını,
Tadan şu”Yahyâ“kulun,
Yandı kül oldu şükür,
Sağken ölenlerdenim.