Gözümde; büyüyerek, yükselen kanlı eller..
Ve denizden yükselen, nihayetsiz alevler..

Ben artık, gözlerinin mahvolmuş esiriyim
Bir ölüm şarkısında çırpınan bir diriyim

Gözlerinden akarak bir havuzda biriken 
Bir şarapta erimiş, bir hayal kişiyim ben

An olur, bir kadehle dudakların ıslatır
An olur, bir rüzgarla saçların dağıtırım

Kelebekler koşarken baharın kucağına
Bir güle diken olur, elini kanatırım..

Gönlümdeki bulut sen.. yağan yağmur gene sen 
Bir rüya gibi gülen, bir dertli kişiyim ben! …

Ahmet Tevfik OZAN