Ayşe SAMİHA

30 Ağustos 1922 târihi, Türk’ün Zafer Günü’dür ve Türk milletinin topyekûnunu bizzat ve pek yakından ilgilendiren şânlı bir gündür.

30 Ağustos günü pek tabiî ki, Türk’ü yakînen ilgilendirecektir, zîrâ Anadolu’yu işgâl etmiş olan Yunan ordusunun askerleri Türk’ün ataları Ertuğrul Gâzî, Osman Bey ve Orhan Bey’lerin mezârlarını çiğniyor, üç Osmanlı başkentinde Türkler’i aşağılıyordu. Yunanlıların 3. Kolordusu Anadolu’da konuşlanmışken, 4. Kolorduları da Trakya’da konuşlanmış, müttefiklerinin elinden almak için İstanbul’u gözetliyorlardı. 

Bu mâkus tâlihi, acıyı vatan şâirimiz Mehmet Âkif’in Bülbül şiirinin dizelerinde bugün dahi duyarız:

“Ne zillettir ki, nâkûs inlesin beyninde Osmân’ın; 

Ezân sussun, fezâlardan silinsin yâdı Mevlâ’nın! Ne hicrandır ki, en şevketli bir mâzi serâb olsun; 

O kudretler, o satvetler harâb olsun, türâb olsun! Çökük bir kubbe kalsın ma’bedinden Yıldırım Hân’ın; 

Şenâatlerle çiğnensin muazzam Kabri Orhan’ın!”

Tâ 1920’de İngilizler’in desteğiyle Yunan ordusu Anadolu’ya taarruz ettiğinde Türk ordusu Doğu ve Güneydoğu’da meşgûldü ve Türkler’in direnci sınırlıydı. Başta düzensiz birliklerle girişilen muhârebeler, daha sonra Mustafa Kemâl’in komutanlığında 26 Ağustos 1922 sabahı gürleyerek başlayan Türk topçusunun destansı mücâdelesi ile Anadolu’daki Helenist emperyalizm rüyasının sonunun da başlangıcı oluyordu. 

Neden destansı bir mücâdele derseniz, onu da modern savaş gözlemcilerinin yorumlarında göreceksiniz; zîrâ, onlar, hem silâh hem asker sayısı bakımından üstün olan Yunan-İngiliz ordusunun nasıl oluyor da böyle bozguna uğratıldığını anlamakta pek güçlük çekmişlerdir. Modern savaş yorumcuları biraz Türk’ün târihine baksalar idi, Mete Hân’dan, Atilla’dan,  Kılıçarslan’dan, Sultan Alparslan’dan, Koca Fâtih’ten dersler alıp Türk’ün neler yapabileceğini kestirebilirlerdi. Zîrâ, bu sefer de Türk ordularının başında yine bir Bozkurt, Mustafa Kemâl vardı!

Nitekim 1919 yılında Türkiye’de incelemeler yaparak burada kurmayı plânladıkları Ermeni Devleti hakkında bilgi sâhibi olmak için Amerikan Hükûmeti’nce gönderilen General James Harbord, 20 Eylül 1919’da Mustafa Kemâl’e; 

“Türk târihini okudum. Ulusunuz büyük komutanlar yetiştirmiş, büyük ordular hazırlamıştır. Takdîr ederim. Ama bugünkü duruma bakalım. Başta Almanya müttefikinizle birlikte dört yıl harbettiniz, yenildiniz. Hep bir arada yapamadığınız şeyi bu zayıf durumunuzda tek başınıza yapmayı nasıl düşünebiliyorsunuz? Kişilerin intihâr ettikleri zaman zaman görülür, bir ulusun intihâr ettiğini mi göreceğiz?”

Gâzî Mustafa Kemâl General’e teşekkür eder ve;

“Târihimizi okumuş, bizi öğrenmişsiniz. Fakat şunu bilmenizi isterim ki, biz emperyalist pençesine düşen bir kuş gibi yavaş yavaş, aşağılık bir ölüme mahkûm olmaktansa, babalarımızın oğulları olarak vuruşa vuruşa ölmeyi tercîh ediyoruz.”

diye cevap verir. Onun bu cevâbı, her kelimesiyle zafer müjdeleri taşıyordu!

Zafer ile sonuçlanan mücâdele sonucu, 31 Ağustos 1922 günü, Yunan askerleri canlarını kurtarmak için İzmir’e doğru kaçmaya başlarlar. 26 Ağustos ile 30 Ağustos arası, 4 gün gibi kısa bir zamanda Başkomutan Mustafa Kemâl’in dehâsını görüyoruz. Gâzî, Türk’e hitâbettiği büyük Nutku’nda harekât plânını şöyle anlatır:

“Düşündüğümüz, ordularımızın ana kuvvetlerini düşman cephesinin bir kanadında ve mümkün olduğu kadar dış kanadında toplayarak, bir imhâ meydân savaşı vermekti. Bunun için elverişli bulduğumuz durum, ana kuvvetlerimizi düşmanın Afyonkarahisar yakınlarında bulunan sağ kanat grubu güneyinde ve Akarçay ile Dumlupınar hizâsına kadar olan alanlarda toplamaktı. Düşmanın en hassas ve önemli noktası orasıydı. Çabuk ve kesin sonuç almak, düşmanı bu kanadından vurmakla mümkündü.”

30 Ağustos Zaferi sonucunda, yurdumuz düşmanlardan temizlenir. Ankara’ya  gelen muzaffer Türk komutanı Mustafa Kemâl, Cumhuriyet’i kurmak için harekete geçer. Yapacak çok iş vardır.

Türk’ün zaferi üç büyük hânedânın emperyalist hırsını sona erdirir ve Avrupa’nın elfleri üzerinde pek çok etkisi olan politik sonuçlar doğurur. Atina’da benzer bir hareket oluşur. Askerî darbe ardından Kral Konstantin tahttan indirilir. Savaşı kaybeden bazı Yunanlı komutanlar, kaybetmeyi savundukları plânlarından dolayı cezalandırılırlar.

“Fıtrat değişir sanma, bu kan yine aynı o kandır, bu rûh yine aynı o rûhdur!” Nitekim, 26 Ağustos 1922’de Gâzî: 

“15 gün sonra İzmir’deyiz!”

der…

Ve Türk askeri 14 gün sonra İzmirde’dir. Yakın arkadaşlarına: 

“O da düşmanın hatâsı.”

diyerek gülümser. 

30 Ağustos, her Türk’ü pek yakînen ilgilendirir. Bugün Ertuğrul Ata’sını ziyârete giden Türk çocuğu duvarlardaki kurşun izlerine iyi bakmalı. Onlar Anadolu yurdu üzerine emperyalizm eliyle kurulan Helenizm rüyâsının izleridir. Başkomutan Gâzî Mustafa Kemâl ve silâh arkadaşları ile Türk ordusu bu anlı şânlı, destansı mücâdelesi ile Anadolu’daki Helenist emperyalizm rüyâsının sonunun da başlangıcı oluyordu. Nitekim zaferi takiben Gâzî’nin:

“Türkiye Büyük Millet Meclisi Orduları! Bütün arkadaşlarımın Anadolu’da daha başka meydân savaşları verileceğini göz önünde tutarak ilerlemelerini ve herkesin akıl gücü ile yurtseverlik kaynaklarını kullanarak yarışmayı sürdürmesini isterim. Ordular, İlk Hedefiniz Akdeniz’dir, İleri!”

Emri ile şâhâ kalkan Türk askeri, anasının sütü gibi kendisine helâl olan vatan toprağını işgalcilerden kurtarır. 

Bu zafer ile İstanbul’un bağrına saplanan “zito zito Venizelos” şarkıları susar, Anadolu’daki emperyalist Helenizm rüyası son bulur.

30 Ağustos Zaferi, bakınız kimleri ilgilendirmez ve kimler için acı bir haberdir:

“Helen ordusunun ön Asya’dan sürülmesi, medeniyetin ve Hristiyanlığın başına gelen en büyük felâketlerden biridir ve Avrupa ve Amerika târihinde kara bir lekedir.” – The New York Times, 10 Eylül 1922.

Türk çocuğu târihini, kahramanlarını, zaferlerini-yenilgilerini ve düşmanlarını iyi okuyup bugünlere nasıl geldiğini, vatan toprağının ne demek olduğunu ve hiç bir maddî değer karşılığı satılamayacağını bilmek, anlamak zorundadır. 

Gâzî Mustafa Kemâl Atatürk, kahraman silâh arkadaşları ile gâzîlerimizle bu vatan için canını fedâ eden şehîdlerimize binlerce minnet, şükran ve rahmetle.

Kahramanlarımızın azîz rûhları şâd olsun! Türk’ün Zafer Bayramı Kutlu Olsun!

“Anadolu baştan başa Haç’a mezâr

Hilâl’e yurt oldu,

Yol gösteren, yine Bozkurt oldu…”

Ayşe Samiha

30 Ağustos 2019

Singapore