“Seni seviyorum” peynir ekmek gibi ağızlarda artık. Ses var görüntü yok nevinden. Ucuzlamış bir kavram oldu sanki.

Bizim yaşdaşlarımız ya da neslimiz diyeyim. Bilmezdik böyle… lüzumlu lüzumsuz sarfedilmezdi. Duymazdık annelerimizden babalarımızdan. Ne birbirlerine ne bizlere.

Ama söylenmeliymiş. Psikolojik açıdan önemliymiş. Seni seviyorum demenin bin bir yolunu ifade şeklini hâl ile gösteriyor olsak bile yetersizmiş.

Uyuluyor tabi modaya farkında olmadan. Bu zamane seni seviyorumu da bir garip işte. Dilde çok. Hâlde… Eh!

Bizlerden önceki ata eşlerin, evlatların seni seviyorumsuz hayatları pek yavanmış demek. Pamuk ipliğinde.

Bakınca kırk, elli, altmış yıllık evlilere… Sorun nerede bilemedim. Artıralım bu seni seviyorumların dozunu. Aç karnına, tok karnına, yemek arasında, kalkar kalkmaz, yatmadan önce, olur olmaz vakitli vakitsiz, facede, instagramda, Tik Tokta, apartman ilan panosunda, mektupla, telgrafla, güvercinle… vs. vs. vs.

Mazallah yoksa sürüvermez hiçbir ilişki bırakın yılları… Gün bile.

Mazallah.

Unutmadan sonuna aşkım, aşkitom, sevgilim, minik kuşum, kocişim, kocişkom, babiş, babişko, anniş, annişko gibi sevgi pıtırcığı sözleri söylemeyi de unutmayalım. Eksik kalmasın. Tastamam olsun. 

Artsın eksilmesin. Taşsın da dökülmesin diye efendim. 

Bizim nesile gelince…

Öyle ikide bir söyleyemiyor olsak da sevdiklerimiz hep yanımızda yöremizde bizim…

Malum ya, biz eskilerden sayılırız. 

Bir söylesek bin sayılır!

Bilen bilir,

Safa Olsun

Kendisiyle ve alemle sevgili olmayı başaramamışlarla kesin kutlamayı.

Her türlü beklentiyi.

Kişi ne ederse kendine eder hesabı ya Bağdat’tan dönmeyen!

Bitirememiş olanlardan kendisiyle kavgasını uzaklaşın en yakınınızda olsalar, görünseler bile… Sevgi makamına akord edememişse gönlünü bırakın usulca elini… Kendinizi dinleyin, kendinizi görün, kendinizi sevin.

Gönül bu ziyana gelmez.

Kıymetini bilmeyene harcatılmaya heba edilmeye hiç değmez.

Rahmet merhamet şefkat üzerinizeyken sağanak sağanak …

Sevin kendinizi.

El ele, göz göze, diz dize,

Huzur, kendimizde gördüğümüz alemde gizli kendimizde seyretteğimiz ‘biz’de sır!

Hakka yâr olamayan, Hakkı yar bilmeyen cihana sultan olsa kime ne?

Her günü kutlasa bana ne!

Sevgi baht olmuşsa ezelden bize, bilen ‘biz’lere selam olsun…

Aşk ile safa olsun,

Canan Aslan