Hay Allah…
Bu seferde eşyaların tayini çıktı iyi mi?
…
Biz hep göçtük. Hep göçebe yaşadık. Kararname yolu gözledik. İki yıl doldu muydu anca sahiplenildiğimiz, anlaşılıp sevildiğimiz yeni beldemizde, gözümüz kulağımız düşerdi haberlere… Kararname hazırlıkları başlamış. Taslak hazırmış. Var mıymışız? Yok muymuşuz? Ne zaman netleşirmiş? Baharda çıkar mıymış? Kışı bulur muymuş? Ya okullar açıldıktan sonraya kalırsaymış? Onca soruyla vakit gelir çatar yazı ile yüzleşilir, denkler toplanır, koliler hazırlanır, vedalar edilir kadere razı yollara düşülürdü. Yenilere doğru. Yeni diyar, yeni ev, yeni mahalle, yeni iş yeri, yeni okul, yeni komşu, yeni market, yeni kasap, yeni manav… Hep yeni. Hep yeniden. En fazla üç buçuk yıl kaldık çalıştığımız yerlerde. Böyle böyle on diyar on dört taşınma…
Nihayetinde asla hazır olmadığımız ve akla hayale sığmayacak bir sürprizle ata diyarı Bursa. 2017 Ocak bir. Bembeyaz alabildiğince karlı bir gece. Beyaza dönüşmüş bir kara gece.
O gün bugün dördüncü yılı tamamlıyoruz ilk kez bir şehirde. Alıştık. Kalıcılık fikrine. Hiç yok fikri zikri gitmenin. Eşyalar razı biz razı yaşıyoruz gül gibi de… Bu kez eşyalardan bir kısmının tayini çıktı ansızın. Yazı ayrılmış demek. Onlara geldi bu kez ferman.
Evimizin üniversiteli gençleri abi&kardeş artık evlerini birleştiriyor. Hayalleri böyleydi. Sanırım vakit saat geldi ki ansızın nasip oldu.
E bir kapı da İstanbul’ da açılıyor artık Aslan Ailesine… Bu durumda evde sayım başladı. Zimmete kayıtlı ne var ne yok bir elden gözden geçirildi. Ayırıldı. Tabaklar, tuzluklar, sürahiler, masa örtüleri, tencereler, bardaklar, perdeler,yastıklar, yorganlar, nevresimler, pikeler… akla ne gelirse. Evi ev yapan. Hazır ediliyor ayrılık vaktine. Tayinleri çıktı evlat evine… Hayır dualarla helalleşip ayrılacaklar bunca yıllık yoldaşlarından, hizmetlerinden. Biz onlardan razı, dileriz ki; onlar da bizden razı…
Dünya döndükçe hizmet bitmiyor ki. Yaratılmış ne varsa.
Severek itina ile muhabbetle kullanınca ev hizmetkârı eşyalar hatırlı kıymetlileriniz oluyorlar işte…
Sormadan da edemiyor sonra insan…
Sahi cansız varlık var mıydı?
Kuzularıma uğurlayıp emanet edeceğim artık sizi.
Biz razıydık sizden.
Siz de bizden razı gidin olur mu?
