Halâ barış sağlayamamış olsak da en iyi arkadaşımsın uyku.
İnan ki en çok seni seviyorum.
Ah uyku…
İlla keyif illa huzur mu ararsın?
Neden hiçbir marazla geçinemezsin?
Burnunda pek büyük ayrıca.
Müdanâsızsın…
Sana en ihtiyacım olduğu anda ilk evvela sen yok oluverirsin.
Ne var ağrıyorsa dizlerim ?
Sızı içindeyse kalbim ?
Birazda yorulduysam bugün?
Tilkiler de binbir soru kovalıyorsa kafamda?
Kaçmayıver be!
Kaçma işte.
Ne çok lazımsın oysa ki.
Hele yaşta terse dönmeye başladıysa.
İdare ediver,görmeyiver…
İyi geçiniver.
Kalbimin sızısı, dizlerimin ağrısı,aklımın keçisi, tilkisi…
Amaannn lazım olan olmayan ne varsa işte.
Barışıver be uyku!
Vallahi sensiz olmuyor.
Bu geceler uykusuz hiç çekilmiyor.
Hadi gel sokul gönlüme.
Hadi naz yapma.
Sensiz unutulmuyor!
…
Gri İlişkiler
Mesele gidenler değil
Uğurlar ola.
Kalanlar hiç değil
Bâş üstünde yerleri var.
Mesele gitmek ve kalmak arasında kalanlarda.
Onca yaşanmışlık gitmeye,
Hesaplaşmanın acısı, ya da hesaplaşamamanın,
kalmaya engel.
Her muhasebe acıtır.
Gideni de…
Kalanı da…
Kıranı da…
Kırılanı da…
Gitmekle kalmak arasında kalanı da…
İlişkilerinde sınavı vardır. ‘araf’ı vardır hasılı.
Gri zamanları vardır.
Hastalık seyri.
Nekâhat dönemi.
Sınavın sonucuna göre.
Ya ölümlük.
Ya ömürlük.
Vesselam.
Kaybedilebilir tecrübe kalır.
Kazanılabilir dosttan öte dost kalır.
