Bazı ayarlar bazı ayarlarla otomatik bağlantılı. Hayatın ritmi değişince uykununki de değişiveriyor. Aklınızın doluluk oranı ile ters orantılı uyku kalitesi maalesef. Aklınız ne kadar dolu uyku o kadar az. Hoş aklın da günahını almamalı, adı üstünde ya o akıllı uslu da. Zihin hiç boş durmuyor. Dolu boş, akıllı deli, yok var, lâzım nemelâzım, incir çekirdeği, komşunun kazanı… Ne varsa akla ziyan zihne düşmüş de derinlerinde bol kepçe. Hâl bu minvalde ve de zaten zorken durum, bir de uyku odanızın camı işlek bir cadde üzerindeyse yaşadınız. Hiç sıkılmazsınız uykunuz kaçıkken. Yerinizden kıpırdamanıza bile gerek yok.
Şu saatte bangır bangır dert yanan, üç beş sokak öteye gittiğinde bile sesi tüm semti çınlatan yürüyen hoperlor arabalar şenlendiriverir tasanızı…
“Bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor
Kalbimi ona verdim artık geri vermiyor”
Öyle acıklı bağırıyor ki İbrahim Tatlıses kızmak söylenmek şöyle dursun, kendi aklınızdakileri öteleyip ya da o yana bu yana itikleyip, zavallı sürücünün derdinin bin bir şeklini ihtimâl hesapları ile inceleyip onun yerine yanasınız geliyor…
Kim bilir onun aklını pardon uykusunu ne kaçırttı şu saatte. Kaçıklığın da dereceleri var tabi.
Allah yardımcısı olsun da önce kaçırdığı aklını sonra da aklıyla elele verip uykusunu bulsun ki, zihnine haddini bildirsin sokaklar da rahata ersin, gece de… Kendisi de.
Geceyle başbaşa kalıp aklının tilkilerini rahat bırakan tüm uykusuzlar da.
Öyle ya gece bu.
Fazla hengâmeyi kaldırmaz.
Sükût ister.
Saygı ister.
Edep ister…
…
Dinginlik ister,
canan’ca
