“İDDİA EDİYORUM; ÜNİVERSİTELERİMİZİN 1/3 Ü KAPATILSIN; ÜLKEM İÇİN DAHA HAYIRLI OLUR.”

Bir ülke; üniversitelerinin çokluğu ile değil kalitesi ve dünya standartlarındaki konumuyla öğünmelidir. 

Ülkemizde özellikle son Yirmi yılda açılan yeni üniversitelerin eğitim kaliteleri tartışılır.  Burada öğrencilerin de sorumlulukları var. Onlar da hiç masum değiller.

Nasıl mı?

Aldıkları eğitimin kalitesini ve aldıkları barınma ve beslenme hizmetlerini sorgulamak yerine; kolay sınıf geçmenin yollarını aramaktalar. 

Dahası; her yıl getirilen öğrenci affına güvenerek eğitimlerini savsaklayarak askıya alıyorlar. Bilmiyorlar ki; her kaybedilen bir yılın devlete ve aileye maliyeti ne olur. 

Çoğu politik nedenlerle açılan üniversiteler; açalım da nasıl olursa olsun mantığı ile açılmıştır. Yetenekli hoca yokmuş, laboratuvar yokmuş, yurt yokmuş kimin umurunda. Özel üniversiteler deseniz ülkeye şenlik. Sanki kar amaçlı kurulmuş birer işletme gibi öğrenci kapma derdindeler. 

Yöre halkı da öğrencileri potansiyel müşteri gibi görüp onlardan nemalanmaya başladılar. İddia ediyorum üniversitelerimizim 1/3 ü kaynak tüketiminden başka bir işe yaramamaktadır. Mezunları ise düşük kalitede birer işsiz adayları olarak boş oturmaktadırlar.

Eğitim bunun neresinde, Öğretim bunun neresine, şeytan bunun neresinde?