Mehmet Yusuf SAVAŞ

Türk milleti isimli Zümrüdüanka’nın kanatları Çanakkale’de tutuştu. O ateşle yürekler kavruldu. Küllerindense Türkiye Cumhuriyeti doğdu. Bu kutlu ırkın ahfadına da atalarının destanını yazıp okumak vazife kaldı.

Türk şiirinin ulu zirvesi Mehmet Akif’i ayrı tutarsak, bu ödevi en hakkıyla yapan şahıs kanımca merhum Mehmed Niyazi beğ’dir. Onun kaleminden çıkan Çanakkale Mahşeri isimli anıt eser, bir roman olmanın ötesinde Türklük şuurunun kelimelerle inşa edilmiş abidesidir. İşte bu harikulade eserin okurla buluşmasının üzerinden çeyrek asırdan fazla geçtikten sonra Mehmet Hayati Özkaya hoca, Mehmed Niyazi’nin ruhunu şad edecek bir eserle okuyucunun karşısına çıktı.

‘Oğuz Amca Diye Biri’ Çanakkale Mahşeri romanından uyarlanan bir piyes. Evet, Türk milliyetçilerinin tamamen terk ettiği bir cepheye tek başına bir sahip çıkış bu çalışma… Namık Kemal’den gelen ve seksen ihtilaline kadar neredeyse kesintisiz devam eden milli tiyatro geleneği ne yazık ki kültürel çölleşme ikliminde pek çok değerimiz gibi giderek kuruyup yok olmuştu.

Neyse ki Mehmet Hayati Özkaya ağabey, hepimiz gibi romanı okurken kafasında canlandırmakla kalmamış, Türk Milleti bu anlatıyı bir de tiyatro sahnesinde izlesin diye kaleme sarılmış. ‘Oğuz Amca Diye Biri’ hacimce ufak ama etkice hayli büyük bir eser.

Hayati hoca’nın daha önce anı ve roman türündeki eserlerini okumuş ve beğenmiş olmama rağmen açıkçası bu kitaba mesafeli yaklaştım. Zira piyes yazmak bambaşka bir meziyet diye düşündüm. Kitabı bitirdiğimdeyse bu zandan dolayı Hayati hocaya bir özür borçlu olduğumu fark ettim. Mehmet Hayati Özkaya dört başı tekmil bir piyes yazmış ve görevini ifa etmiş. Şimdi vazife bize düşüyor. Alıp bir tiyatro izler gibi Oğuz amca ve arkadaşlarının Çanakkale’deki serencamını onlarla birlikte yaşayabilirsiniz. Bundan daha güzeli ise şu olur. Tiyatroya meraklı ya da eğitim kurumlarında görev yapan dostlar alın size hazır metin, on sekiz marta kadar provaları yapın ve türklük duygularını şaha kaldırın…