Ay sarılmış yıldıza, düşmüş kan kırmızıya

Bin bir atlı Oğuz’un, istikbâline düşmüş

Bayrak denmiş falında, çıkmış hâline düşmüş

Ne zaman bir münâfık alsa gemi azıya

Dokuz tuğlu beylerin, önde eline düşmüş

Yaratmış kırmızıyı Hak Teâlâ aşk ile

Mehterânın önünde gider hâlâ aşk ile

Düşmüş kan kırmızıya, Ay sarılmış yıldıza,

Gelinin yüzünde tül, şehidin kanı bayrak,

Ve bildirmiş haddini, Türk göğsüne asarak,

Sahtekâra, kalleşe, utanmaza, arsıza.

Ta alnına yazılmış kaderde kızıl ve ak

Salınır, dalgalanır, “Harbe salâ” aşk ile

Mehterânın önünde gider hâlâ aşk ile

Düşmüş kan kırmızıya, Ay yıldıza sarılmış

Çılgınca çığlıklarla taşır elde çocuklar

Büyümeyi öğrenir açıp yelde çocuklar

O hilâl, “şakkü’l-kamer” ay ortadan yarılmış

Bir kandil günü yeder belde belde çocuklar

Nazar değmesin canlar def’-i belâ aşk ile

Mehterânın önünde gider hâlâ aşk ile