Acısı içinde loş evlerin,
Yaşanmışlığı mazide boş evlerin,
Tahtası gıcırdayan sarhoş evlerin,
Köhnesinde bir serseri duvarım…
Sarsmış dışardan : yağmurlar
İçerden: gitmeye mecburlar
Ve göz göz camlarında çamurlar
Ufuk mu bırakmış fakirânemde….
Çilenin en şahanesinde
Bağrı darplılar hanesinde
Acısı içindeler viranesinde
Nem vurmuş içime
Ve bu yalnızlık ne’mse içimde
Tahta kurdu gibi kemirmekte
Bilmediğim bir biçimde.
İşte ben böylece
Acısı içinde loş evlerin,
Yaşanmışlığı mazide boş evlerin,
Tahtası gıcırdayan sarhoş evlerin,
Köhnesinde bir serseri duvarım
Bu köhnede kaybolmakta varım…
Burhan KADAH