Zaman dediğimiz şey, o kadar yaşanmışlığın ve tecrübenin üzerine örtülmüş kalın bir örtüdür. Belki de varlığın derinlerinde gizli hakikatleri saklayan bir toprak yığını… Var olanı yok, yok olanı var göstermede benzersiz hünerlere sahiptir zaman. Belki de hep söylenegeldiği gibi o bir illüzyondan ibarettir.

Hayatın asıl önemli yönü; bilgiyle, tecrübeyle, duyguyla, sevgiyle ve erdemle çözümlenecek bir güzelliği ve derinliğe sahip olmasındadır. Görünen şeyler ve yaşanan zaman gözümüze kalın bir perde çekmiştir. Kalbin derinliklerinde ve zihnin dehlizlerinde korkmadan yol alabilirsek bu dünya hayatının birikmiş zamanlardan ibaret olduğunu görebiliriz.

Bunları güzellikleri ve zenginlikleri üzerine hep düşündüğüm Bolu münasebetiyle yazıyorum. Bolu’nun mevcut güzellikleri sahip olduğu derin nasiplerden izler taşımakla beraber bu durum bence üzerinde durulması gereken bir davet özelliği de taşımaktadır. Her manâ gibi bu da biraz zahmet, emek istemektedir. Bolu’nun her türden güzelliği üzerinde derin derin durulmayı bekleyen bir husustur.

Bolu’da özelikle köyler, yaylalar, göl kenarına gizlenmiş nice ilhamı hassas bir gönül derinden derine duyup yaşayabilir. Öyle bir insan anlar ki, Bolu’ya gizlenmiş bir Bolu daha vardır. Bu Bolu, turistik şeylerin mevzusu değildir; hesaba gelmeyen zamanlar içinde sevgi ve bilgiyle yaşanan devirlerin eseridir. Erenlerin, âriflerin, âşıkların, şâirlerin, âlimlerin, sevenlerin aşkla, sevgiyle, ilimle, irfanla beslediği derin bir Bolu’dur bu.

Bolu, bu güzelliklerinin bence sessizce ve bilgelikle duyulmasını ve yaşanmasını bekliyor. Göstermelik şeylerle duyulabilecek bir şey değil bu. Samimiyet istiyor, muhabbet istiyor. Belki o zaman onda var olan nice ilhamı ve nasibi gönülden duyup yaşayabiliriz. Başka türlü, bir mekânı içimizde duyup yaşamanın pek bir imkânı yoktur. Her faslında güzelliğin destanını yazan güzel Bolu bana bunu söylemektedir.