Görünen gizlidir kökte, 
Dal üstünde sanan benim.
Yıldızlar serpilmiş gökte, 
Saymaktan usanan benim.

Gök ekinleri yolanda, 
Işık kararır o anda.
Dertler un ufak olanda, 
Değirmende dönen benim.

Eğri, doğrulur niyazla, 
Ki rahmet gazaptan fazla, 
Gökkuşağı şavkır hazla, 
Yağmur yağmur dinen benim.

Ümidi ararken keder, 
Doğru yanlışla harbeder.
Güneş dünyayı seyreder, 
Bakmaktan utanan benim.

Ararım sandım hakkımı, 
Çağırdım giden aklımı, 
Saçaklarda buz salkımı, 
Gerçeklerde donan benim.

Hep sorarım neden, niçin? 
Kavrulurum için için, 
Dünya döner benim için, 
Dünyaya dolanan benim.

Ölüyü bilir yaşayan, 
Göğsüm uçana âşiyan, 
Dünya taşır can taşıyan, 
Can içinde canan benim.

Başka mekâna birleşik, 
Yürüyene durur eşik, 
Doğum bekler yerde beşik, 
Toprakta uyanan benim.

Mehmet Ali Kalkan