“Oğuz” dediklerimiz, “Töreliler Birliği”,
Devlet’se adaletti, kavimlerin dirliği!
Töre’yle idi Türklük, iddia evrenseldi!
Töre’siz zâlimlerde bulamadık erliği.
Töre’yle kutlu Devlet, Töre’yle İl dirliği
Töre’de Hakan yay, her bir boy ise ok idi
Oğuz, “oklar” demekti, yani onlar çok idi
Hikmetle adaletti hepsinin dâvâları
Kör şeytanın zaferi, benimsetti körlüğü,
Unutturdu hikmette bulduğumuz dirliği…
Töre’de Kök Tanrı, şüphesiz Cenâb-ı Hak’tı,
Varlıkta görünenin hepsi o Zât-ı Pak’tı,
İnsan olma ölçüsü, akıl ile ahlaktı;
Türk’e soy sop dedikçe, kayıp ettik birliği,
Kandaş fitneleriyle küfre sattık dirliği…
Halk kölelik bilmezdi, çünkü böyleydi Töre,
Soyluluk lânetliydi, burjuva hak getire,
Hakan hizmetkardı, şehzâde halka köle;
Modernlikte idare haçlı komiserliği,
Proleterya diktası sosyete emirliği…
Toprak Tanrı mülküydü, mülkiyet yanılsama,
Ehliyet asıl iken, zulüm olmazdı; ama
Hikmeti yasakladık, bilgeler elin çekti,
Kök Börü bilgelerdi, kurt aldı rehberliği
Artık kutsal savaşlar, şakî cengâverliği,
Münafıklar diline verdik Peygamberliği
