Hasan Fevzi BATIREL
Başlığı okuyunca moral bozucu bir yazı olacağını düşünebilirsiniz. Ama öyle değil. Bu yazı mücadeleyi bırakmayan ve hastalığının tedavisini arayan cesur insanlar ile ilgili…
Kansere yakalanmak başlı başına yaşayabileceğiniz en büyük psikolojik travmadır. Genel sağlık ve vücut açısından yaşadığınız travmayı hiç saymıyorum. Ama bazı kişiler bu travmayı defalarca yaşıyorlar. Nasıl mı?
Günümüzde yaşam süreleri uzadı. Erken teşhis ve etkin tedaviler sayesinde kanseri yenen kişilerin sayısı da artıyor. Bunun sonucu olarak bazı insanları kanser birden çok kez ziyaret ediyor.
Mesela erken aşama bir akciğer kanserli hasta kapalı ameliyat oluyor. 4 sene geçiyor. Artık tamamen iyileştiği düşünülüyor. O esnada karşı akciğerde bir nodül daha çıkıyor. 1 cmlik yeni bir nodül. Aslında hasta sigarayı bırakmasına rağmen yeni bir akciğer kanserine daha yakalanıyor. Biz doktorlar eskiden bu tip durumlarda kendimizi çaresiz hissederken, günümüzde bu tip nodülleri yeni bir kanser olarak tedavi ediyoruz ve başarılı da oluyoruz.
Bu sadece akciğer kanseri şeklinde olmuyor. 7 yıl önce akciğer kanseri nedeniyle sol akciğerini aldığımız kibar beyefendi, 70’li yaşlarına yaklaşınca bir de mesane kanseri oldu. O da etkili şekilde tedavi edildi. Şimdi sağlıklı şekilde hayatına devam ediyor.
20 yılı geçen meslek hayatımda ne hastalar görmedim ki!
Mesane kanseri sonrası akciğer kanseri;
Akciğer kanseri sonrası yemek borusu kanseri;
Akciğer kanseri sonrası gırtlak kanseri;
Akciğer kanseri sonrası yeni bir akciğer kanseri;
Böbrek kanseri sonrası akciğer kanseri;
Kalın barsak kanseri ile aynı zamanda akciğer kanseri;
Meme kanseri sonrası akciğer kanseri;
Meme kanseri sonrası akciğer zarı kanseri;
Liste uzar gider. ABD’de beraber çalıştığım hocam Prof. Swanson’ın bir hastasında üç yıl içerisinde iki ayrı meme ve iki ayrı akciğer kanseri gelişmişti de, her kanser yeni bir hastalık olarak tedavi edilmişti.
Bu tür kanserleri senkron ve metakron olarak isimlendiriyoruz. Senkron iki ayrı kanserin aynı anda gelişmesi demek. Metakron ise arada zaman, genellikle de 2 yıl gibi bir süre olması demek. Bir kanser gelişiyor, iki yıl veya daha fazla bir süre sonra farklı bir kanser daha gelişiyor.
Bunların bir bölümü bazı genlerin bozukluğundan, ama önemli bir bölümü maalesef sigaradan kaynaklanıyor.
Sigaradan içimize çektiğimiz zehirli duman gırtlaktan geçiyor, yuttuğumuz duman ve havadaki kanserojen maddeler yemek borusuna etki ediyorlar, akciğerlerden emilen zehirli maddeler böbrekten süzülüyor, mesanede depolanıyor. Yani akciğerde bir kanser geliştiğinde, yukarıda bahsettiğim tüm organların da bağımsız gelişen bir kanser açısından risk altında olduğunu unutmamak gerekir.
Peki ne yapmamız gerekir?
Düzenli kontrollere gitmek ve tarama filmlerini ihmal etmemek;
Küçük şikâyetleri ciddiye almak, araştırmak;
Belki de en önemlisi başarılı bir tedavi sonrası uzun yıllar geçince, iyileştiğimiz hissine kapılıp tekrar sigaraya dönmemek lazım.
Bazı kişiler bir defadan fazla sınanıyor. Tedavilerini yaptıran, modern tıbbın nimetlerinden faydalanan ve yaşama bağlılıklarını kaybetmeyen bu cesur insanları alkışlamak gerekiyor. Zorlu tedavileri başarıyla tamamlayan ve mücadeleyi bırakmayan herkese sağlık dileklerimle…
