Bahar ANAHMİAS
”Kaplan anne” ve ” helikopter ebeveyn” gibi cümleleri duymuşsunuzdur.
“Kaplan Anne” Asya-Amerikalı bir anne olan Amy Chua’nın annelik sırlarını ifşa etmesiyle ortaya çıktı.
Her şeyi saati saatine çocuklarına uygulatan, kuralcı, otoriter anneleri kasteden bir terim haline geldi.
Amy Chua çocuklarına oynamaları, TV seyretmeleri için izin vermiyordu. Günde 6 saatlik bir keman çalma zorunluluğu vardı. Her şey kurallara bağlıydı. 2011’de kitap yazdığında tüm otoriteler çocukların büyüdüklerinde problem yaşayacaklarını, stresli, belki de obez bireyler olacaklarını söylüyordu.
Gerçek ise farklı. Kitaptan 5 yıl sonra çocuklar büyüdü.
Peki ama problemli, robot gibi ve asosyal bireyler oldular mı acaba?
Olmamışlar.
23 yaşındaki Sophia Harvard Üniversitesi’ni bitirmiş ve Yale Üniversitesi’nde hukuk okuyor.
19 yaşındaki Lulu ise Harvard Üniversitesi’nde Sanat Tarihi okumaya başlamış.
İkisi de mütevazi, sakin, arkadaş canlısı genç hanımlar olmuş.
Çocukluklarındaki otorite sorulduğunda “Çocukluğumuzun iyi geçtiğini düşünüyoruz. Evet 6 saat keman biraz fazlaydı. Annem notlarımız için bizi biraz zorlardı. Ama bizdeki potansiyeli gördüğü için, yapabileceğimizin en iyisini yapmamızı istiyordu.” diyorlar.
Akademik olarak başarılı oldukları kesin. Resimde de gülüyorlar. Ama önümüzdeki yıllarda ne olacak, göreceğiz.
Helikopter Ebeveynlik ise Dr. Haim GİNOTT tarafından 1969’larda ortaya atılmış, ve hala kullanılmakta olan bir terim.
Çocuklarının üzerine fazla düşen anne-babaları anlatıyor. Bu anne-babalar o kadar düşüyorlar ki çocuklarının üstüne işe girerken bile iş görüşmesine onlarla gidebiliyorlar.
Helikopter ebeveynler tüm engelleri çocuklarının önlerinden kaldırıyorlar. Kendi başlarına yürümelerine izin vermiyorlar.
Onlarla beraber yürüyorlar. Çocukları her daim onlara bağımlı, büyüyemeyen yetişkinler oluyorlar.
Öte yandan Kaliforniya Üniversitesi’nden Diana Baumrind’in bizle paylaştığına göre 3 çeşit ebeveyn var:
- Otoriter Ebeveyn
- Serbest Ebeveyn
- Saygı Uyandıran Ebeveyn
Peki tüm bu çeşitler arasında siz hangisisiniz?
Tahmin edeceğiniz gibi olmamız gereken Saygı Uyandıran Ebeveyn olmak.
Çocuklar sınırlarını bilmek isterler.
Her ne kadar doğru gibi gözükse de Serbest Ebeveynler çocuklarını istemeden güvensiz bir ortamda büyütürler. Sınırlarını, kuralları bilmeyen çocuklar kendilerini kaybolmuş hissederler.
Tabii ki Otoriter Ebeveynler de olmak istemeyiz. (Her ne kadar Kaplan Anne’mizin çocukları Harvard’a gitmiş olsa da.)
Bizim amacımız Demokrat, ebeveynliğini bilen, çocukları tarafından saygı duyulan ebeveynler olmak.
Saygı Uyandıran Ebeveynlik çocuğun özerkliğini ve bir birey olduğunu kabul etmek demektir.
Bu tarz anne-babalıkta
“Biz TEOG sınavına giriyoruz.”
“Şimdi de dişimizi fırçalayalım.”
gibi cümleler kullanılmaz.
Çocuk bir bireydir. Ona saygı gösterilir. Zekası, güzelliği övülmez. Bir işi yaparken gösterdiği süreç övülür.
“Benim zeki oğlum” değil “Çok çalıştın, çabaladın. Başardın.”
“Ressam kızım benim” yerine “Bu resmi yaparken bu kadar çok renk kullanmana bayıldım.” denir.
Avrupa’ya gittiğinizde çocuklu ailelere bir göz atın. Nerede özgür ama sınırlarını bilen, ağlamayan, ihtiyaç duyduğunda annesinin yanına giden çocuklar var, işte onlar Avrupa’lı.
Öte yandan nerede daha sesli konuşan, birşey için tutturan, ısrar eden, hatta ağlayan, annesinin, babasının çevresinde pervane olduğu çocuklar var, işte onlar bizim çocuklarımız.
Özerklik verilmemiş, çok büyük yaşa kadar ağzına yemeği beslenmiş, giydirilmiş, korunmuş bireyler onlar. Bu yüzden de okuyorlar, sınavları başarıyorlar, üniversite bitiriyorlar ama işe başvururken bile anne-babalarının işyerlerini ziyaret etmesinden rahatsız olmuyorlar. Kendi ayakları üzerinde durabiliyorlar mı? Tartışılır.
Öte yandan ebeveynler kendi değerleri hakkında net olmak zorunda. Çocuklarımız bizim aynamızdır. Klişe bir söz oldu, biliyorum. Ama doğru.
Siz paraya değer verirseniz, çocuğunuz da parayı hayatının merkezine oturttur.
Siz insanlığa, yardımseverliğe, iyiliğe değer verirseniz ve davranışlarınızla da bunu gösterirseniz, çocuğunuzun da bunu uyguladığını göreceksiniz.
Kendi ayakları üzerinde durabilen, özgüvenli, iletişimi kuvvetli, yapabilen, mutlu ve tatminli bireyler yetiştirmek için harekete geçelim mi?
“Sen Yapabilirsin”
“Öğrenebilirsin.”
“Bu deneyim seni geliştirdi”
demeye başlayalım.
Onlara yol gösterelim ama o yolda beraber yürümeyelim.
“Biz Hukuk okuyacağız, teyzesi” demeyelim.
Bırakalım onlar konuşsun.
—————————————————————
Bu yazı aşağıdaki kaynaktan alınmıştır.
KAPLAN ANNE Mİ, HELİKOPTER EBEVEYN Mİ?
http://www.birkahvemolasi.co/annelik-ve-babalik/kaplan-anne-mi-helikopter-ebeveyn-mi/
02.08.2016
