Mehmet MAKSUDOĞLU
Türkiyeyi büyükelçi olarak temsil ettiği Uganda’da, 29 Ekim Cumhûriyet Bayramı dolayısıyla elçiliğimizde verdiği resepsiyon dedikleri kabul töreninde, konukları ağırlama töreninde, görevini, Yunan mitolojisindeki Helena kılığına girerek yapan bayan Ayşe Sedef Yavuzalp, gösterilen haklı ve büyük tepki üzerine Dışişleri Bakanlığınca Türkiyeye geri çağrıldı.
Olay, neresinden bakarsanız, büyük rezâlet; Yunanla savaşıp onu Anadolu’da işgal ettiği, zulümler işlediği bölgelerden savaşıp defetmemizin ardından kurulan Cumhûriyetin bayramında, Türkiye’yi, yeni açılmağa başladığımız Afrika kıtasının mühim bir ülkesinde temsil etmekte olan büyükelçimiz, kendisinden kurtulduğumuz düşmanın kültürünü temsil ediyor!
İnsanları yönlendiren, , kafalarındaki kavramlar, birikimlerdir. Bu bayanın beyin kesitine, profiline bakıyorsunuz, gördüğünüz manzara, 1839 Tanzîmât ürününü muhteşem sergisidir :
Yetişme (formasyon/kişilik biçimlenmesi) çağında, orta öğretimini (ortaokul ve liseyi) Ankara’da, varlıklı âilelerin çocuklarını gönderdiği Türk Eğitim Derneği Kolejinde görmüş. Kolejde, tabiî, oldukça iyi derecede İngilizce öğretiliyor; batılılaşmanın, Avrupalılaşmanın olmazsa olmazı bir etkinlik. Tam o yetişme çağında, Türkçe olarak onun kültür dağarcığına ne verildi, dilimiz, edebiyatımız, târihimiz nasıl ve ne kadar öğretildi, bizi biz yapan değerlerimiz ona ne kadar kazandırıldı, okuduğu kitaplar, setrettiği oyunlar onu nereye yönlendiriyordu, bunları incelemeden, sergilediği rezâlet ötesi davranışı anlamak mümkün değildir; kadıncağız, 2018 in Turizm ve KÜLTÜR bakanlığımızca Troya yılı ilân edilmiş olmanın rüzgârıyla böylesine çağdaş bir skandalı ortaya koymuştur (Kültür’ü, turist çekecek bir vasıta olarak görürseniz, olacağı budur). Kültür Bakanlığımıza bu son derece parlak(!) fikir hangi kafalardan çıkmış, o kafaların röntgeni de unutulmamalıdır.
Liseyi Ankara Kolejinde okuyarak, İngilizceyi de öğrenmiş olan genç bayan, uygarlık merkezi kabul edilen Paris’e gönderilmiş. Âilesi, ne kadar sevinçlidir! kızlaı Paris’te okuyor! Demek ki zeki ve çalışkan bir hanım; Paris’te Üniversiteyi yüksek şeref derecesiyle bitirmiş. Yüksek Lisansını da Belçika’da, yine yüksek şeref derecesiyle tamamlamış. San’ata meraklıymış, ressamlığı da varmış. Avrupa’da gözde spor olan golf’ta da iyi bir oyuncu imiş.
Bütün bunlar, toplumuzun Tanzîmât’tanberi yöneldiği hedefe çok uygun işler. Bu bayan, toplumda üst değer hâline getirilen anlayış içinde çok iyi yetişmiş biri. Yerli değerlerimiz halkta, köylüde öylesine bırakılmış, sâdece folklor değeri olarak bulunuyordu. Bu değerlere çağıran, geri kafalı ve gerici idi. En olumsuz şartlarda 17 yaşındaki Abdülmecid’e ilân ettirilen Tanzîmâttanberi devlet eliyle uyguladığımız yönlendirme, eğitimin hedefi bu değil miydi? toplumu etkileyen basın, medya hep bu akımın destekleyicisi, amansız savunucusu, militanı değil miydi?
Kendi değerlerimizden neyi koruyacağız, geliştireceğiz, maddeten gelişmiş ülkelerden neleri alacağız, bunun incelenmesi, araştırılması bu güne kadar yapılmış değildir. Onun için de körlerle sağırlar diyaloğu devam etmektedir.
Fâtih’in gönderdiği Gedik Ahmed Paşa’nın İtalya topuğundaki Otrantoyu alıp orada yaptırdığı kale öylesine sağlamdı ki, yıkımı çok zor oldu. Şimdi, İtalyanlar, turistler kendi kalıntılarımızı, eserlerimizi çok gördü, değişiklik olsun, 2019 u Otranto Yılı ilân edelim, kalenin rekonstrüksiyonu yapalım, belki daha çok turist çekeriz, derler Mİ?
Hayâl ötesi değil mi? Lepanto (1571 İnebahtı/donanma sıngını) deniz savaşını hâlâ büyük törenlerle kutluyorlar. Türk yemeği olduğu için, bir belediye, döneri yasakladı, bizimkiler, pizzaya rağbet etsin!
Kendimize gelmeğe kararlı isek, bu karar ve davranışta sapma olmayacaksa, böylesine bize göre ters/Avrupaya göre mükemmel bayan için gereği neyse o mutlaka yapılmalı; biz biz olarak kalacak ve gelişeceksek. Yok, hepimiz dünyâ vatandaşı olacaksak, o bayan en parlak şekilde ödüllendirilmelidir.
055/11/2018
