DOĞRUL

Cılız omuzlarıma yüklemişim bir kere insanımızın yükünü
Çare yok, derdim çok…
Bu yoldan dönüş yok
Bu kavgada geri adım atmak yok!
Memleketim, sevdam, kavgam…
Dinime, imanıma saldırıyorlar.

Can çekişiyor Anadolu’nun kavruk tenli delikanlısı…
Doğrul ey yiğidim, doğrul!
Avuçlarımda sıkıyorum sevdamı, kavgamı…
Yumruk oluyorum! Ben memleketimin yumruğu
Ben Türk’ün yumruğu
Ben İslam’ın yumruğu!

Tükeniyorum, eriyorum…
Ümitsizliğin karanlık kolları…
Tam teslim olacakken açılıyor pencerem
Güneş gibi doğuyor, İlahi Kudret!

Sayıklıyorum…
Hiç görmediğim toprakları özlüyorum…
Mıh gibi kazımışın aklıma, ruhuma
ALLAH İNANANLARLA BERABERDİR!

Doğrul ey yiğidim, doğrul!
Vakit bekleme vakti değil

Fedai ZORLU