Şarkı

Fâriğ olmam eylesen yüz bin cefâ sevdim seni 
Böyle yazmış alnıma kilk-i kazâ sevdim seni 
Ben bu sözden dönmezem devr eyledikçe nüh felek 
Şâhid olsun aşkıma arz u semâ sevdim seni 

Bend-i peyvend-i dilim ebrû-yı gaddârındadır 
Rişte-i cem’iyyetim zülf-i siyeh-kârındadır 
Hastayım ümmîd-i sıhhat çeşm-i bîmârındadır 
Bir devâsız derde oldum mübtelâ sevdim seni 

Ey hilâl-ebrû dilin meyli sanadır doğrusu 
Sûy-i mihrâba nigâhım kec-edâdır doğrusu 
Râ kaşından inhirâf etsem riyâdır doğrusu 
Yâ savâb olmuş veya olmuş hatâ sevdim seni 

Bî-gubârım hasret-i hattınla hâk olsam yine 
Sıhhatim rûh-i lebindendir helâk olsam yine 
Tîğ-i gamzenden kesilmem çâk çâk olsam yine 
Hâsılı beyhûde cevr etme bana sevdim seni 

Gâlib-i dîvâneyim Ferhâd u Mecnûn’a salâ 
Yüz çevirmem olsa dünya bir yana ben bir yana 
Şem’ine pervâneyim pervâ ne lâzımdır bana 
Anlasın bîgâne bilsin âşinâ sevdim seni

Yine zevrak-ı derûnum kırılıp kenâre düştü 

Yine zevrak-ı derûnum kırılıp kenâre düştü 
Dayanır mı şîşedir bu reh-i seng-sâre düştü 

O zamân ki bezm-i cânda bölüşüldü kâle-i kâm 
Bize hisse-i mahabbet dil-i pâre pâre düştü 

Gehî zîr-i serde desti geh ayağı koltuğunda 
Düşe kalka haste-i gam der-i lûtf-ı yâre düştü 

Erişip bahâra bülbül yenilendi sohbet-i gül 
Yine nevbet-i tahammül dil-i bî-karâre düştü 

Meh-i burc-ı ârızında gönül oldu hâle mâ`il 
Bana kendi tâli`imden bu siyeh sitâre düştü 

Süzülüp o çeşm-i âhû dedi zevk-i vasla yâ hû 
Bu değildi niyyetim bu yolum intizâre düştü 

Reh-i Mevlevîde Gâlib bu sıfatla kaldı hayrân 
Kimi terk-i nâm u şâne kimi it`ibare düştü