Umut tarlalarında çatlamış dudağı
Işık ışık bakarken gördüm gözlerini.
Zemheri sokağında unutmuş sıcağı,
Kış dağını çıkarken gördüm gözlerini.
Son umudun yolunda ayakları çamur,
Yanıyordu ciğeri Kokusu ıhlamur.
Kalpte gök gürültüsü, yanağında yağmur
Yıldırımlar çakarken gördüm gözlerini.
Yudumlayıp en acı hayat öyküsünü,
Yeşertmiş emeğinde yarın ülküsünü.
Söylerken karanlıklar, gece türküsünü
Kandilleri yakarken gördüm gözlerini.
Sen ki anne bağrında goncaydın, zambaktın,
Yetim düşmeden evvel vatana adaktın.
Düştüğün yerden öyle bir ümitle baktın
Gözlerimi yıkarken gördüm gözlerini.
Burhan KADAH