Bakıyor olmak, görebilmek makamına, görebilmek makamı , fark etmek makamına, fark etmek makamı, algılamak makamına, algılamak makamı, idrak makamına, idrak makamı, eylem makamına, eylem makamı, hâl makamına erdiğinde kıymeti var…
Yoksa herkes bakıyor,
Bakandan geçilmiyor hatta.
Bakmaktan görmeye geçişle başlıyor ne varsa, ve ardında saklı onca seyir,
‘Görmüş geçirmiş olmak’ ile maksat, belki de tüm bu makamları aşıp geride bırakmış olmayı anlatmaktır.
Yaşayıp yaşayıp da başladığı yerde kalmış olmayı değil.
Yolculuk bakmaktan başlayıp, baktığını görmeyle yola çıkmak meğer…
Asıl doğum o vakit ki OKU emrinin tecellisi.
‘Ol’ komutunun ilk adımı, ol’maya, al’maya, ver’meye sefer.
Bir bakar körlerden , bir de sonradan görmelerden değilsek!
Nazar yolculuğundan hâl hâline yol var demek, herkese açık, her hâle nazır.
Ya nasip ya HÛ,
…
Usulca
Sadece sessizlik,
Sadece nezaket,
Oysa ki beklediği,
Gönlü ve geçmişi
Kalabalık insanların…
Usulca geçmek,
Misafir olduğu hayatlardan…
Kırıp dökmeden, incitmeden.
Hoyrat dillere,
Hüküm koymuş bakışlara,
Tüm kırgınlığını,
Bir ‘ya sabır’la geçiştirerek…
Ve yine de,
Ve yeniden…
Rabbim “sana sığındım” diyerek…
Sana sığındım…
