52. Hikmet

Vahdet küpü açıldı, meyhaneye girsem ben;
Bir kadeh içip şu meyden mest ve hayran olsam ben.

O meyin lezzeti iç-bağrımı kan eyledi
Bağır kanımı akıtıp canana doğru varsam ben.

Sâki sundu her nefes keyfıyetin şarabını
Sarhoş olup o an feryad-figan eylesem ben.

İnsaniyet yakasın şevk ateşi yandırdı
Vahdâniyet deryasını o anda sorsam ben.

O deryanın dalgalanışından değme dalgıç inci almaz;
Candan geçip inci için derya içine dalsam ben.

Hâce Ahmed’in küpünde muhabbetin şarabı,
Aşıklara Şu meyden muradınca versem ben.