YALVARIŞ

Cemâli gül bahçesi gönlü deniz sevdiğim
Bir kere kavuşsaydık hayatta biz sevdiğim

Müjgânının gölgesi haclegâhım olsaydı
Bırakırdım ömrünce ruhunda iz sevdiğim

Gözlerin alev alev yaksaydı da gönlümü
Çıksaydı mahşer günü Hakk’a temiz sevdiğim

Şiirler dinleseydim bülbül-âsâ sesinden
Kalsaydı her şiirim sonra âciz sevdiğim

Adını fısıldayıp titretseydim içini
Vuslatın harâreti koysa mâriz sevdiğim

Kanamam âh bir lahza leblerinin tuzuna
Aşkımın şiddetinden ölmek câiz sevdiğim

Gel insaf bir kerre göster gül Cemâlini
Başıma yastık olsun nâzenîn diz sevdiğim

Kâfî’nin muradını elbette sen bilirsin
Gülüm, canım, sultanım, candan aziz sevdiğim

Ekrem Kaftan