Varlığın bütün serencamını zihninde ve gönlünde çözümlemiş olan Yunus için ‘söz’, adeta ebedi varlığa açılan kapıdır. Varlığın madde ile kayıtlı parçası, gerçek takdir ölçülerince zerre karşılık bulmazken: ses ve söze dönüşen varlık, (kün),anlam kazanır, hem de bu anlam zaman ve mekân üstü varlığa işarettir.       

      Ömür CEYLAN

28.

Söz dilinde güzelleşir sen söyleyince mor dağlar baharlanır

Sevgi büyür sözünün doğurgan yatağından

Yetirirsin noksanlıkları Hünkâr soluğu deyişinle

Söz pişirirsin ağırlaşan yükünün çileli tahammülünde

Bilginin kilidi aşkın anahtarı sözse her can hisse alır rızasınca

Senden öğrenir kanadı kırık güvercinler sözün şifa olduğunu

Ve hayal kurmayı unutan şehirlere al şafakta sözün doğar

Seninle çözülür esaretin dudağında yabancılaşan lisan-ı Türki

Yunus’un can ocağında söz çatılır söz pişer

“Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi”

29.

Kalbin ahengini verir rüzgârın kimliğine

Gökte yıldız ışıldar ötelerde ardıç kuşları ötüşür

Bezenir Anadolu çiçeklerin oymağı sözünle mühürlenir

Uzak bir yolcunun yorgunluğunu alır gözlerinin aydınlığı

Güneş bir mızrak boyu yükselir ardın sıra

Bahçelerde karanfiller tutuşur selamın sarar evreni

Kuşluğun niyazında bir sevinç yayar yeryüzüne

Divana durduğun seccadenin huzurundaki şule

Sözünün zaferi akça bayrağını yükseltir kargaşanın üstüne

Sen erik dalına çıktığında “örter mânâ yüzünü”

30.

“Aşk gelicek cümle eksikler biter” dedin âleme

Gök yer ve su nasibini aldı şimdi şükründedir dilleri

Gül kokusundan andı vardı yağmurlarla inecek

Sızdırdı ışığını karanlığın örtüsünden

Öfke dervişçe boyun eğdi duyunca utangaç gelişini

Sesinden tanındı aşk bezirgânı olan ismin

Aşktan gelince sözlerin dile

Merhem oldu saklı gönül yaralarına

Korugandan azatlı kuşlar hürriyete gülümsedi

Ve senin dalına kondular söz cülusunun töreninde

 Ahmet URFALI